ProZ.com translation contests »
28th translation contest: "CPN contest" » English to Dutch » Entry by Ron Willems


Source text in English

Translation by Ron Willems (#33869)

The Adam of all cryptocurrencies was invented more than a decade ago. Since the start of the internet and Jeff Bezos's glorious idea to start Amazon.com — lucky for us, not as Cadabra, which sounds like Cadaver — payment was a huge issue, especially fraud.
In the 1950s, credit cards were invented to solve the problem of carrying money bags with you. The first one was the Diners Card, which I still am a customer of today.

[...]

It allowed the merchant to copy the credit card information quickly on paper and hand a copy to the customer to countersign it. Its most recognizable characteristic was this swish pop sound.

Before the invention of this funny machine completing the payment process was handwritten paperwork, which just was a long process. I remember customers waiting in the line complaining, “Oh no, another one with a credit card. Now we have to wait much, much longer.” And it was true, the merchant had to get the papers out, write everything down in a readable format, check the identity of the customer and the signature, and this was time-consuming. Payment with cash compared to that was a quick and easy process—so much room for improvement for smart entrepreneurs.
De moeder van alle cryptovaluta’s bestaat alweer ruim tien jaar.
Al vanaf het begin van het internet was betalen een groot probleem, zeker sinds het glorieuze idee van Jeff Bezos om een bedrijf genaamd Amazon.com op te richten (eerst had hij de naam Cadabra bedacht, maar daar zag hij vanaf omdat die teveel doet denken aan een kadaver). Een van de grootste problemen was fraude.
In de jaren 1950 werd de creditcard uitgevonden om te zorgen dat we niet langer tassen vol met geld hoefden mee te sjouwen. De allereerste was de Diners Card, waar ik tot op de dag van vandaag bij aangesloten ben.

[...]

Hiermee kon de verkoper de creditcardgegevens heel snel op een velletje papier overbrengen en de klant een afschrift geven om te ondertekenen. Het apparaatje was direct herkenbaar aan het zoef-klik-geluid.

Vóór de uitvinding van dit zonderlinge machientje ging een creditcardbetaling nog gepaard met handgeschreven papieren – een tijdrovend proces. Ik weet nog hoe mensen in de rij achter me verzuchtten: “Oh nee, weer iemand met een creditcard. Dit gaat héél lang duren”. En dat was ook zo: de verkoper moest de formulieren erbij pakken, alles netjes leesbaar opschrijven, de handtekening en de identiteit van de klant controleren... Dat kostte allemaal een hoop tijd. Daarmee vergeleken verliep een contante betaling snel en simpel. En er was volop ruimte voor slimme ondernemers om met verbeteringen te komen.


Discuss this entry