ProZ.com translation contests »
32nd Translation Contest: "Movie night" » English to Swahili » Entry by Avril Shabani


Source text in English

Translation by Avril Shabani (#36814)

To say that I was compelled by Parasite from start to finish is an understatement; its filming style with tracking shots are enthralling. Having watched several Korean films during the London Korean Film Festival, I was familiar with the usual genres employed in such films but Parasite seemed to defy them all! Parasite is comedic, in a quirky way, it is also a thriller, straddles class divisions and also depicts a family tale amongst other genres and is therefore likely to appeal to all ages.

Parasite truly deserves to be watched in a cinema to appreciate its nuances and the stylish cinematography. As a summary, to avoid spoilers, Parasite tells the tale of the interaction between the Park family and the Kim’s, an unemployed family, whose contrasting worlds collide with long lasting consequences.

[...]Bong Joon-Ho manages to pique the audience’s interest with brightly lit shots coupled with the effective use of indoor space, and it is surprising to realise, after the film’s 2 hour 12 minute length, that most of the scenes occur within the Park family’s home. The mundane elements of domesticity are displayed with an intriguing perspective showcasing Bong Joon-Ho’s flair. It is a slow burner but you will revel in its beauty and ingenuity as Parasite convinces that it operates solely on one level but it is in fact multi-layered and depicts social realism with empathy and pathos.

The cast are beguiling to watch, every facial movement and action is accentuated, even the mere act of walking up or down stairs can convey hidden meaning, which the camera fragments. Levels of unease are also created by virtue of that effective use of space with unusual camera angles and dramatic weather conditions ratcheting up that sensation. There is a surreal nature to Parasite, which its score emphasises, and furthermore the film adopts elements of the absurd devised in such an ingenious way which is truly cinematic magic. Parasite’s apparent eeriness will certainly keep you riveted and would not feel alien to the Twilight Zone school of filmmaking.

The actors are very impressive and add breadth to their roles creating relatability whilst seeming effortlessly cool. When Ki-Woo and Ki-Jeong Kim were working within the Park family home as private tutors they certainly epitomised this level of nonchalant, understated authority creating an aura of mysticism with the unspoken, almost mythical, tutoring techniques employed. Quite simply, the actors Park So-Dam and Choi Woo-Sik, as Ki-Woo and Ki-Jeong, are compelling to watch in the different directions that Parasite follows and they carry these performances seamlessly thereby inviting the audience to be on their side.

[...]Parasite is a remarkable piece of extremely skilful filmmaking, it is simply a must see film, and so I am looking forward to re-watching the film on its UK general release date.
Kusema kwamba nilivutwa na Parasite kutoka mwanzo hadi mwisho ni kidogo; mtindo wake wa kurekodi na picha zake za kufuatilia zinanasa kabisa. Baada ya kutazama filamu kadhaa za Kiajemi wakati wa Tamasha la Filamu la Korea la London, nilikuwa na ufahamu wa aina za kawaida zinazotumiwa katika filamu hizo, lakini Parasite ilionekana kuzipinga zote! Parasite ni ya kuchekesha, kwa njia ya kipekee, ni pia filamu ya kutisha, inavuka mipaka ya darasa na pia inaonyesha hadithi ya familia kati ya aina zingine na kwa hiyo inaweza kukubalika kwa watu wa umri wote.

Parasite kwa kweli inastahili kutazamwa sinema ili kuthamini undani wake na uigaji wake wa kistaarabu. Kwa muhtasari, ili kuepuka kufichua mambo, Parasite inaeleza hadithi ya mwingiliano kati ya familia ya Park na Kim, familia isiyofanya kazi, ambazo ulimwengu wao tofauti unagongana na matokeo ya kudumu.

[...] Bong Joon-Ho anafanikiwa kuvuta hamu ya hadhira na picha zenye mwangaza mwingi pamoja na matumizi mazuri ya nafasi za ndani, na ni kushangaza kugundua, baada ya saa 2 na dakika 12 za filamu, kuwa sehemu kubwa ya matukio yanatokea ndani ya nyumba ya familia ya Park. Mambo ya kawaida ya maisha ya nyumbani yanapambwa na mtazamo wa kuvutia unaonyesha ustadi wa Bong Joon-Ho. Ni taratibu lakini utajivunia uzuri wake na ubunifu wakati Parasite inavyothibitisha kuwa inafanya kazi kwa kiwango kimoja tu lakini ni safu nyingi na inaonyesha ukweli wa kijamii kwa hisia na huruma.

Wasanii wanavutia kwa kuangalia, kila harakati ya uso na hatua inaonekana, hata kitendo cha kupanda au kushuka ngazi kinaweza kuwasilisha maana iliyofichwa, ambayo kamera inapasua. Viwango vya wasiwasi pia vinaundwa kwa kutumia nafasi kwa kutumia pembe za kamera zisizotarajiwa na hali ya hewa kali, ikiongeza hisia hiyo. Kuna asili ya kisasa kwa Parasite, ambayo alama yake inasisitiza, na zaidi filamu inachukua vipengele vya upuuzi vilivyoundwa kwa njia ya kisasa ambayo ni uchawi wa kweli wa sinema. Kuogofya kwa Parasite kunaweza kukuweka bila kuchoka na haitaonekana kigeni kwa shule ya utengenezaji wa filamu ya Twilight Zone.

Wasanii wanavutia sana na wanachochea upana wa majukumu yao, wakiumbua uhusiano huku wakionekana kuwa watulivu. Wakati Ki-Woo na Ki-Jeong Kim walipokuwa wakifanya kazi ndani ya nyumba ya familia ya Park kama waelimishaji binafsi, kwa hakika walionyesha kiwango hiki cha utulivu, mamlaka isiyotamkika, wakiunda anga ya uchawi na mbinu za kufundisha zisemwazo, zenye kima. Kwa ufupi, wasanii Park So-Dam na Choi Woo-Sik, kama Ki-Woo na Ki-Jeong, wanavutia kuangalia katika mwelekeo tofauti ambao Parasite inafuata, na wanachukua kwa ufasaha uigaji huo, hivyo kuwaalika hadhira kuwa upande wao.

[...] Parasite ni kipande cha ajabu cha utengenezaji wa filamu wenye ustadi sana, ni lazima kuiona filamu, na kwa hiyo natarajia kutazama filamu wakati wa tarehe ya kutolewa kwa jumla nchini Uingereza.


Discuss this entry