Bijna alle werktuigen worden 'gedragen' door de trekker, en dan vrijwel altijd in de driepuntsbevestiging:
de trekker heeft twee hefarmen (vrij laag en voorzien van ogen aan de uiteinde) en een topstang met een oog aan het uiteinde. De werktuigen hebben vrij laag links en rechts een pen die in het corresponderende oog aan de trekker past. Bovenin heeft het werktuig twee platen met daartussen ruimte om het oog van de topstanfg op te nemen. Hier wordt een pen door gestoken. Als alle drie pen/oog-constructies zijn gekoppeld, hangt het werktuig enigszins flexibel aan (vrijwel altijd achter, soms ook vóór) de trekker.


In de loop van de tijd heeft men voor dit systeem een extra hulpstuk ontwikkeld: een driehoekvormige bok (punt naar boven) die in de driepuntsbevestiging van de trekker wordt geplaatst en daar blijft zitten, en een contradeel aan het werktuig. De trekkerbestuurder manouvreert de bok onder de contrbok, heft de bok omhoog en 'klikt' het werktuig vast. Supersnel en handig!


Dat 'Sattel' doet me een beetje aan dat hulpstuk denken (bok), maar ik weet het niet zeker.


Met driepuntsbevestiging / driepuntsophanging zit je toch al behoorlijk in de goed richting.